شن سفید

مرداد و دی هیچ وقت برای من راحت نیستند. پر از رخوت پر از هیچ، پر از چرا.

از آهنگ و پلی لیست نبود. من از درون یه چیزی ام شده. شغل خوب خانواده خوب همسرخوب ارتباطات خوب. شمال هم که دارم میرم پس چمه؟ چرا قرآن خوندنم نمیاد. چرا ندیدن فاطمه داره خمم میکنه؟ سی سال ایران بود مگه چقدر دیدمش؟ آقا هم که هیچ. اومدن تهران و من ندونستم. باشه آقا. باشه.

منم میرم خیانت میکنم. اصلا به من چه