شامپو،مایع دستشویی،نرم کننده ،ماسک مو. اکسپکتوپاترونوم.

به طرز وحشیانه ای لوازم بهداشتی میخرم. قیمت های تخفیف خورده و شگفت انگیز همه سایت ها را از حفظم. کمد مواد شوینده دیگر جا ندارد. 

به وبلاگ کامشین سر میزنم. مرا به سریال های معرکه تاریخ وهم انگیز هدایت میکند. شب ها با امیر تاریخ انگلستان را با شعر میبینیم و یاد میگیریم. مرسی کامشین جان.

سریال چرنوبیل میدیدم و چقدر همه چی شبیه ایران بود. از خیابانها تا قوطی چایی با طرح سرباز قرمز پوش. روزها بین کار تاریخ انقلاب روسیه می خوانم. لنین و استالین و تروتسکی. چقدر شبیه ایران است. با این فرق که آینده اش معلوم است. مگر رجال محترم دولت تاریخ نمی خوانند؟ چرا تاریخ نمی خوانند؟ مگر جمهوری اسلامی نیست؟ چرا قرآن نمیخوانند؟ این همه افلا تعقلون و تفکرون و تبصرون برای کی نوشته شده پس؟

با زینب حرف میزنم. توی صدایش عجز و خشم هست. زینب را به خنده هایش می شناختم. تلفن را قطع میکنم. همکارم میگوید ول کن بابا آخرش هیچی نمیشه. رویم نمیشود بگویم خفه شو. هدست را میچسبانم به گوشهایم و یک آهنگ از مارتیک پلی میکنم.

پ.ن: «وَ قِیلَ: الْمُلْکُ‏ یَبْقَى‏ بِالْعَدْلِ مَعَ الْکُفْرِ وَ لَا یَبْقَى الْجَوْرُ مَعَ الْإِیمَانِ»