بنده جان شناختی منو؟

هر سال عرفه که میشه با خودم میگم امسال دیگه میخونم. هر سال که غروب امروز میشه میبینم نخوندمش. دعای امام حسین در روز عرفه رو میگم. الان هم یه روز خلوت منتظرمه چون دیروز با خبر تعطیلی تهران مجبور شدیم هول هولکی کارکرد و حقوق رو محاسبه کنیم و خدا رو شکر امروز واریز میشه . نمی دونم امروز میشه برم یه خلوتی گیر بیارم و  عصر شبیه اونجوری که مومن ها از عرفه دست پر میان بیرون  باشم یا نه. دعا کنیم همدیگه رو. باشه؟

امروز یه حس دیگه هم از صبح همراهمه: لعیا...

هر سال این موقع لعیا زنگ میزد که بیا بریم مراسم عرفه. امسال نیست. نه مراسم و نه لعیا. رفتم دیدم. پیش پدرش زیر یه سنگ سفید خوابیده. کی باور میکنه؟ از مرگ میترسم. خیلی میترسم.از مرگ لعیا کفری ام. از مرگ ها غمگین میشم و میترسم. دعا کنیم آدمها نیمه تمام نمونن. یهو نمیرند.

برم. اصلا بدخلق شدم.